ریشه کلمات عجیب و غریب در فارسی

ریشه کلمات عجیب و غریب در فارسی
هشلهف : 
مردم برای بیان این موضوع که واگفت (تلفظ) برخی از واژه‌ها یا عبارات از یک زبان بیگانه تا چه اندازه می‌تواند نازیبا و نچسب باشد، جملة انگلیسی 
I shall have 
( به معنی من خواهم داشت) را به مسخره هشلهف خوانده‌اند تا بگویند واگویی این عبارت چقدر نامطبوع است! و اکنون دیگر این واژة تمسخرآمیز را برای هر واژة و عبارت نچسب و نامفهوم دیگر نیز (چه فارسی و چه بیگانه) به کار برده می شود. 

چُسان فسان: 
از واژة روسی Cossani Fossani به معنی آرایش شده و شیک پوشیده گرفته شده است. 

شر و ور: 
از واژة فرانسوی Charivari به معنی همهمه، هیاهو و سرو صدا گرفته شده است. 

اسکناس: 
از واژة روسی Assignatsia که آن هم خود از واژة فرانسوی Assignat به معنی برگة دارای ضمانت گرفته شده است. 

فکسنی: 
از واژة روسی Fkussni به معنی بامزه گرفته شده است و به کنایه و واژگونه به معنی بیخود و مزخرف به کار برده شده است. 

نخاله: 
یادگار سربازخانه‌های قزاق‌های روسی در ایران است که به زبان روسی به آدم بی ادب و گستاخ Nakhal می‌گفتند و مردم از آن برای اشاره به چیز اسقاط و به درد نخور هم استفاده کرده‌اند